Al sinds een half jaar heb ik pijn in mijn linker hiel.
Ik was namelijk onderuitgegleden en al stuiterend op mijn hiel van de trap gevallen.
Niks gebroken, niets verzwikt en niks gekneusd, maar wel heel pijnlijk rondom en onder de aanhechting van de achillespees. Vooral bij het opstaan en als ik een eindje gelopen heb. Gaat wel over dacht ik.
Dat dacht de dokter ook, maar dat kon volgens hem wel 3 maanden duren. En bij een volgend bezoek was het nog weer een maand langer. Hij dacht aan een hardnekkige ontsteking, het leek in elk geval niet op een fractuurtje.
Weer een maand later was er nog geen enkele verbetering, dus toch maar foto’s laten maken in het ziekenhuis. Daar bleek niks raars op te zien…
Dus toch maar naar de fysiotherapeut. Die zag geen duidelijke symptomen van fasciitis plantaris, een ontsteking van de hielplaat , maar dacht wel aan hielspoor, een verkalking onderaan de hielplaat.
Hoe dan ook, ik moet de komende 3 maanden ’s nachts een Strassburg Sock dragen, 2 maal per week naar de fysio om mijn voet en kuit laten masseren en moet mijn hiel zo min mogelijk belasten.
Hopelijk helpt dat voldoende, want in veel van de nare verhalen die ik op internet lees heeft men het zelfs over jaren, met kunstof nachtspalken, ultra-schock behandelingen, injecties en in het uiterste geval zelfs over operaties.
Je begrijpt, nieuwe verhalen over wandelen zitten er voorlopig in ieder geval niet in…

Update:
Inmiddels is de hielspoor gelukkig zo goed als over en ben ik weer aan het wandelen geslagen!
Dit keer volg ik het Pelgimspad. Binnenkort daarover meer!