etappe 1. Bergen aan Zee – Alkmaar

bewandeld op 09-07-2012

Had in mijn haast om te starten mijn camera vergeten en die van mijn mobiel zijn verdwenen…  Dus helaas geen eigen foto’s van deze etappe!

Met de trein naar Alkmaar en van daar met de bus naar (het strand van) Bergen aan Zee. Niks relaxter dan na de spits met het openbaar naar je wandelbestemming. Om die stemming vast te houden eerst nog een kopje koffie op een terrasje uit de wind. Daar de voeten ingesmeerd met Gehwohl en dan op pad!

Eerst langs de vloedlijn naar het noorden. Het strand is best rustig gezien het hoogseizoen, maar dat zal wel aan het frisse weer liggen; ik zie voornamelijk wat volhardende, zo te horen Duitse- gezinnetjes en brutale meeuwen .

Dan oostwaarts richting bos. Even binnengelopen In Het Zeehuis bij het Nivon en daar op een computer toch nog maar even gecheckt of er op de etappe geen route wijzigingen zijn. Nee dus.

De route door het bos start over een druk bereden fietspad. Later zal blijken dat dat op het trekvogelpad veel vaker het geval is… Een informatiebord van Staatsbos beheer vermeld o.a. dat hier de zeldzame kramsvogel voorkomt. Nou, ik heb mijn verrekijkertje mee…

Een paar dames halen mij onderweg in. Ik loop en klets een eindje mee. Dan zien we boven de bomen een roofvogel. een buizerd? Nee, de duidelijk ervarener dames wijzen erop dat het een kiekendief is, en wel de blauwe.

Als ik na een aantal kilometers bos op een bankje plaatsneem om aan mijn boterhammetjes te beginnen hoor ik geritsel in de struiken. Ik spot een druk scharrelende vogel rondom een omgevallen boom. Een lijster? Ik ben dus een totale leek op dat gebied, maar heb “wat vliegt daar?” in mijn rugzak. Het is tenslotte het Trekvogelpad. Ook heb ik “wat bloeit daar?” meegenomen. Drie vogels en of planten per etappe leren, dat zou toch wel moeten lukken? Voorzichtig en stilletjes pak ik het boekje en de verrekijker. Ik tuur en blader en herken inderdaad een lijster, maar dit is wel een erg grote. Dan zie ik de grijze kop en grijze stuit. Huh, het zal toch niet die zeldzame kramsvogel zijn? Gezien de tijd van het jaar (het is nog volop zomer) zal ik me wel vergist hebben….

Veel verderop loopt het pad een duin op en wijken de bomen voor een magnifiek uitzicht over de duinen tot aan zee. De zon is nu echt doorgebroken  en ik overzie de kust van tot ver voorbij Bergen aan Zee in het noordwesten en Egmond in het zuidoosten. Had ik nu mijn cameraatje maar mee. Bij gebrek aan beter maak ik wat foto’s met mijn mobiel (die blijken nu helaas spoorloos verdwenen. Een fotootje van dit uitzicht staat trouwens ook achter op de wandelgids van het Trekvogelpad.

Daarna vervolgt het pad kronkelend de grens tussen bos en duin, verder naar het zuiden, gelukkig nu alleen voor wandelaars toegankelijk.Ter hoogte van Wimmenum zie ik ineens een bordje met “welkom, koffie en thee 1 euro”. Ik sla er af en het blijkt een tennisvereniging te zijn. Ik ben de enige bezoeker en de kantinedame kletst me onder het genot van een kopje sterrenmix de oren van m’n hoofd. Ze is geweldig trots op haar potplanten die er inderdaad schitterend bij staan.

Tussen Egmond aan Zee en – aan den Hoef voorbij de volkstuintjes weer een schitterend stukje ruige en bloeiende duinen.

Na Egmond aan den Hoef loopt het pad dwars tussen de weilanden over een dijkje langs de Hoevenvaart. Klauteren over hekjes, Koeien en schapen wijken met enige tegenzin voor mij. De weide is vol vogels, o.a.veel ganzen en een enkele kievit.

PEN-torentje Het Maalwater, Heiloo. Bron:http://ximaar.wordpress.com/2012/05/23/mei-23-pen-heiloo/

Dan via een landelijk weggetje waaraan o.a. dit prachtig PEN torentje, door het Heiloër bos. Wat later loop ik door het park Westerhout Alkmaar binnen. Via de voormalige stadswallen en een oud buurtje kom ik weer bij het station. Een vriendelijke stad lijkt me.

Zo de eerste etappe zit er op, de binnenstad van Alkmaar bewaren we voor de volgende etappe. In de trein terug verheug ik me daar al op…